Writink Page

Αργά ή γρήγορα θα συμφωνηθεί…Ποτέ και από τους δυό.

Στα παιχνίδια ορίων δεν υφίσταται συγχρονισμός

Ως τότε,

στάδιο σκληραγώγησης

περίοδος μιας ανελέητης, ανεπιθύμητης προσαρμογής

Το μόνο δέδομένο…ο χρόνος… είναι πάντα δεδομένος.

Υποχρεωτικά θα περάσει.

και τότε θα ανοίξει τα όρια, να μας προσφέρει απλόχερα μια εγκλωβισμένη προστασία.

και όλα αυτά θα γίνουν από τη συμφωνία του ενός.

Υπάρχουν κάποιες λέξεις άκρως συνυφασμένες μαζί σου.

Πληγώνουν χωρίς να το θέλουν.

Θαρρείς πως ξέρεις το σκοτάδι, ενώ τα μάτια σου είναι μονίμως ανοιχτά.

-Η νύχτα έρχεται όταν την καλείς.

Νομίζεις πως οι μακρινές διαδρομές είναι κουραστικές.

-Μα εάν δε νιώσεις φόβο δεν έφυγες πραγματικά.

Θαρρείς πως τρελαίνεσαι, ενώ νιώθεις το μυαλό σου σε λάθος κορμί.

-Δεν καταγράφηκε συμβάν.

Γένος και των δυο …

Εσοχές του μυαλού γεμίζουν εικόνες καινούριες μόνο για να τονίσουν τις ήδη υπάρχουσες αγαπημένες.

Πήγαινε εκεί

γιατί εμένα δεν με γνώρισες για να μπορώ.

Πήγαινε εκεί

γιατί ίσως και να φταίω εγώ,

που μένω εδώ.

Η πιο ωραία μέρα είναι αυτή που διάλεξες να ζήσεις!

Κάποιες νύχτες δε ξημερώνουν
μοναχά καμώματα έμαθαν να κουβαλούν.
Κάποιες νύχτες βυθίστηκαν στο πένθος
περιμένοντας -και καλά – να ξαποστάσουν.
Αυτές δε λογαριάζουν από απομιμήσεις πρωινά.

Με ένα βάσανο πλακώθηκα

να μη μπορώ να γείρω πλευρό

μοναχά να με ζεσταίνει

[……. Οι πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή μου ήταν ερωτικές. Προσοχή: ο όρος υποδηλώνει παν το ζωντανό. Αρχίζοντας από το χάδι και τελειώνοντας στο χάδι. Πάντα όμως μέσα στο χώρο των αισθήσεων. Έρωτας έξω από αισθήσεις – όπως και ζωή έξω από αισθήσεις- για μένα δεν υπάρχει. Παίρνω ένα παλιό φιλοσοφικό αξίωμα και το κάνω ερωτικό: nihil est in intellectu quod non prius fuerit in sensu. Τίποτα μέσα μας πραγματικό, που να μην είναι στη ρίζα του αισθησιακό.]

Νίκος Δήμου «Έρως Καλού» 1987, Εκδόσεις Νεφέλη, απόσπασμα από το «Περί Έρωτος και Ερωτικόν»