Παλεύω να γίνω εσύ,

Αγωνίζομαι να σου μοιάσω.

Να ήξερα αν τα καταφέρω…

Πες μου θα τα καταφέρω;

Σε κυνηγώ ασταμάτητα

Τρέχω να σε προλάβω

Μα καταφέρνω μονάχα

Τον ίσκιο σου κάθε φορά να πιάνω.

Άνοιξα πόλεμο μαζί του.

Έναν πόλεμο μέχρι τέλους

Να τον δω να αιμορραγεί

Μόνο τότε θα είμαι σίγουρη πως η θέση του θα γίνει δική μου.

Η νίκη μου πάνω του θα είναι η αρχή μου.

Αυτή τη φορά, είπα, θα νικήσω!

Ποιον, με ρώτησες.

Το φόβο μου, αυτόν, σου απάντησα

Τον φόβο μου για σένα

Φούσκωσες από εγωισμό

Γύρισες αργά και κάρφωσες το βλέμμα σου πάνω μου

Σε βλέπω, μονολόγησα.

Βλέπω το μισό σου πρόσωπο, αυτό μου επέτρεψες να δω,

Ενώ συνέχισες να κοιτάς μπροστά.

Το θρόισμα από τα βλέφαρά σου με τρόμαξε

Η μπέρτα της ύπαρξής σου με κατάπιε

Κι ίσα που πρόλαβα.

Έγινα εγώ ο ίσκιος σου.