Στιγμή, πόσο σκληρή μαζί μου γίνεσαι αφού μονάχα στο λεπτό της πίκρας και της θλίψης μου, μακραίνεις την παραμονή σου.
Τα βράδια γεμίζαμε όνειρα που λέγαμε να μην κουνήσουν από το πλάι μας το επόμενο πρωί.
Τα βράδια γεμίζαμε από έρωτα σε όλα τα σημεία που δεν ξέραμε πως υπήρχαν πριν
Τα βράδια γεμίζαμε από την αγωνία των ερωτευμένων αν θα ξυπνήσουν μαζί
Όλα τα βράδια μας, τα γεμίσαμε από τη λαχτάρα μιας αγκαλιάς που ίσως ακόμη να τη θέλουμε ζεστή.
Writink Page 