Οικοδομώ αναμνήσεις
πιστός χτίστης της ζωής που μου δόθηκε.
Τη ζήτησα; Όχι.
Κι όμως την κρατώ.
Βυζαίνω το στήθος της λαίμαργα,
ρουφώ την άγευστη, λευκή λάβα των ηφαιστείων της,
και καταπίνω μαζί πετρώματα που καίνε
κι ανοίγουν πληγές στον ουρανίσκο μου.
Πόσο άθελά μου τα γεύομαι;
Σχολιάστε