Καλωσόρισες ξένε στα λημέρια μου.
Με δυο λόγια γνώριμα που δε ξεστόμισα, μια ιστορία θα σου πω.
Τυχαία βρέθηκα εδώ.
Προσπαθούσα να διασχίσω μια στενή βρεγμένη σανίδα κρατώντας την ισορροπία μου, χωρίς να πρέπει να κοιτάξω το κενό ενός στεγνού πηγαδιού.
Προσπαθούσα να θυμηθώ πως θα γυρίσω πίσω, πως θα σταματήσω να με παρατηρώ «απ’ έξω».
Ήμουν ξεκάθαρα ανεπαρκής. Δεν ήμουν λίγος.
Γι αυτό διαρκώς μου χρέωνα πως έμενα εδώ,
εδώ που τα μάτια στάζουν πεθυμιά,
που άθελα μου όρισα το φευγιό.
Εδώ φίλε μου … που γίναμε ξένοι.
18 Μαΐου 2017 at 01:42
Μεγάλο και ουσιώδες το δίλλημα!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο