Τους άκουσα να λένε για την χειρότερη απουσία όλων.
Ντυμένη στα χρώματα μιας επώνυμης παρουσίας
που αντανακλά πλασματικές αποχρώσεις.
Σε λίγο θα σου μιλώ και δε θα μ’ ακούς
Θα συνεχίσεις να μου μιλάς , αλλά δε θα μου απαντάς.
Και θα μυρίζει παντού το άρωμα σου.
Ακόμη και στους διαδρόμους που βρωμάνε οι πεθαμένες στιγμές.
Και θα φαίνεται ότι πέρασες από εδώ.
Γιατί θα βλέπω τα δακτυλικά σου αποτυπώματα στους τοίχους και στους διακόπτες της ψυχής μου.
Και θα ξέρω πως για κάθε αύριο θα είσαι εδώ.
Φοβήθηκα τη μορφή της και τη σκότωσα
Και όλα αυτά γιατί δεν άντεξα στο σήμερα να μην ζω το χθες.
Writink Page 
Σχολιάστε