«Θα ξεκινήσω να κλαίω όταν θα πάψω να φοβάμαι».
Δημιούργησες μια ανάλαφρη , φευγαλέα ατμόσφαιρα
που με βάρυνε.
Θέλησες να με δοκιμάσεις μέσα σε μια καταραμένη στιγμή.
Δεν ήξερα πως ηχούσε η φωνή σου.
Αμυδρά με θυμάμαι να σε ταρακουνάω
και να σου ζητώ να μου φτιάξεις ένα κόσμο γεμάτο υποσχέσεις,
μήπως και ξεχάσω τον εκκωφαντικό ήχο που έκανε το άψυχο σου σώμα
σαν έπεσε.
«σε αυτή τη στιγμή οι φόβοι μου είχαν κιόλας γίνει πράξεις»
τα κατάφερες, μα ξέρω καλά από το δάκρυ που στεγνώνει!
Writink Page 
Σχολιάστε