Άρση απόπλου, θέση απαγορευτικού. Θαλάσσιες φωνές, ουρλιαχτά αέρα. Όλα υπέροχα πνιγμένα στην αστάθεια των κυμάτων και σε στρόβιλους μεθυσμένης άμμου.
Κάπου εκεί θα μας δεις, στο διάφανο κενό.
Χρονόμετρο το ξύλινο τραπέζι της βεράντας.
Παρατηρητές, οι βράχοι.
Πρωταγωνιστής, το νησί.

14 Αυγούστου 2016 at 16:49
Ευχαριστώ για τις σκέψεις σου! Και στις επόμενες μαζί σου….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Αυγούστου 2016 at 20:38
Υπέροχο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!