Βήματα στην άσφαλτο άφησα
όπως ο λίβας καίει τα κορμιά.

Σκαρφάλωσα στις απάτητες σου κορυφές
μου μοίρασες εικόνες τις πιο ταξιδευτές.

Στην Άμμο τη Ψιλή και το Γερολυμιώνα
μου χάρισες θαλασσινή σταγόνα.

Αλησμόνητη φιγούρα στο χωριό η κυρά Μαργαρώ
και στην Χαρά τα πρωινά δεν είχαν χορτασμό.

Όσο για σένα, αστερωτέ μου ύπνε στο Τσιγκούρι
νηνεμία έφερες σε τούτο το αχούρι.

Στο φευγιό μου τώρα ηχεί η ντοπιολαλιά
«Γειτονία μας εμάς είναι η Ηρακλειά»

 

IMG-1470029986087-V
Παραδεισένια μου Σχοινούσα
Advertisement