Αφήνω τα σημάδια μυστικά κι ανεξερεύνητα, πεθαμένα, πριν ακόμη γεννηθούν.
Τι κι αν υπήρξαν, τι κι αν πέρασαν από δω.
Κανείς δεν τα είδε, σίγουρα ούτε κι εγώ.
Στο κρεββάτι που έμοιαζε με χώμα ρουφηγμένο από τη γη,
ήταν περίεργο να σε κρατώ.
Σανίδια έκανα τις σκέψεις μου, μα σπάσανε.
Όλα μοιάζουν μακρινά, ασάλευτα,
μια πόλη έρημη κοιτώ.
Αγίνωτα αν τα ‘λεγα κι αυτό λάθος δεν θα ήτανε.
E Writinks «Thoughts»
21 Μαρτίου 2016 at 20:20
Καταπληκτικό!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
22 Μαρτίου 2016 at 22:07
Σ’ευχαριστώ Σοφία
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
23 Μαρτίου 2016 at 08:52
Τα ανεξερεύνητα μονοπάτια μιας πόλης -αγίνωτα δε θέλησαν να είναι, μα εκεί καλύτερα να μείνουν .
Ιδιαίτερο E Writinks
Μου αρέσει!Μου αρέσει!