Μ’ αρέσει να μιλάω
αλλά ξέρεις,
απεχθάνομαι όλες τις συνηθισμένες λέξεις.
Και κάθε ενεστώτας πριν προλάβω να τον ζήσω γίνεται παρελθόν
και πριν προλάβω να τον μάθω έχει αλλάξει
για να έρθει αυτό το «τώρα»
που δε θέλει τις λέξεις να χωρούν στις προτάσεις μου.
Ασυνόδευτες χαθήκαν οι σκέψεις μου, σε μια ορκισμένη σιωπή που μόνο το όνομα σου ξέμεινε
να ξεστομώ σε άσχετες στιγμές….

Σχολιάστε