Writink Page

Το μαξιλάρι μούσκεψα από τα συνωστιμένα δάκρυα.

Τα ξεβαμμένα μάτια μου, μαυρισμένες ζωγραφιές ξεπατίκωσαν επάνω σου.

Είναι φορές που από το μούδιασμα δεν αισθάνομαι κάποιο είδος πόνου,

ίσα που βλέπω τις μελανιές από το ανάλαφρο άγγιγμα σου.

Το μαξιλάρι θα μου μιλάει σε κάθε αναστεναγμό

σε κάθε νύχτα που με προσμένει,

πιστό στο ραντεβού μας.

Αυτή την αγκαλιά, που του φυλάω όλη μέρα, σε κανένα πούπουλο δεν σκόρπισα.

Post by M Writinks