Μια αγάπη μονόλογος,
ένας διάλογος δίχως ακροατή,
μήνυμα δίχως παραλήπτη
σε ένα κινητό τηλέφωνο
που δεν έχει σήμα.
Οι φωτογραφίες γάμου
σε ένα ξεχασμένο άλμπουμ
στο σκονισμένο σκρίνιο
με άλλα παραφερνάλια
μιας ξεχασμένης μπιενάλε.
Η συμβίωση ταινία
σε βουβό κινηματογράφο,
με μόνο ηχητικό εφέ
τους τίτλους τέλους
μιας σχέσης.
«Το Τέλος μιας Σχέσης» της Σοφίας Κιόρογλου
Writink Page 
20 Φεβρουαρίου 2016 at 09:49
Reblogged στις Sofia Kioroglou.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
20 Φεβρουαρίου 2016 at 12:59
I wish I understood that
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
20 Φεβρουαρίου 2016 at 19:33
Dear Jacqueline, thank you for stopping by and reading my work! The poem is a vignette of a long-standing relationship ending in acrimony where the partners are talking at cross purposes and the objects or their erstwhile glory and bliss are now gathering dust signifying the neglect of the daily communication between the mates. It is a poignant poem but very real.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
20 Φεβρουαρίου 2016 at 19:23
΄Ομορφο ποιητικό συμπέρασμα με τις εικόνες να δίνουν τα πιστοποιητικά της γνησιότητας των ποιητικών μέσων που διαγράφουν αισθήματα και καταστάσεις που πλήγωναν από καιρό.Χωρίς αναλύσεις της λογικής [που ανήκουν σε άλλο επίπεδο] με μόνη την εικονοποιία πετυχαίνει το στόχο κάθε ποιήματος αληθινού.Να συγκινήσει.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
20 Φεβρουαρίου 2016 at 19:35
Σε ευχαριστώ Δημήτρη. Είναι ένα σύγχρονο ποίημα που αποτυπώνει καθημερινές καταστάσεις. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!