Writink Page

—χρονογράφημα της Ελένης Κεχαγιόγλου—

Ακινητοποιημένες λόγω καταρρακτώδους βροχής, εγώ, το μωρό Αμαλία και το σκυλί κυρία Σαββινάκη, καθισμένες νωρίτερα στον εξωτερικό χώρο ενός καφέ πλάι σε μια σόμπα, χαζεύαμε και οι τρεις τον κόσμο που περνούσε από το στεγασμένο πεζοδρόμιο μπροστά μας παρατηρώντας πώς χαλάρωνε το σώμα για λίγα μέτρα ώσπου να ξαναβγεί στο πλημμυρισμένο πλακόστρωτο, είτε επρόκειτο για την κυρία που κρατούσε την ομπρέλα της εν είδει σκαφάνδρου είτε για τον κύριο που στο μέτωπό του έγραφε «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται» είτε για την παρέα των εφήβων που γελούσαν μουσκίδι από το νερό — όλων οι ώμοι για λίγο σαν να εξέπνεαν ανακουφισμένοι ώσπου να ανασηκωθούν και πάλι σφιγμένοι υπό τη βροχή.

Πίνακας της Lena Karpinsky.

Η αποκάλυψη όμως ήταν οι ομπρέλες. Επί δύο ώρες είδαμε ομπρέλες κάθε είδους, όλων των χρωμάτων και πολλών σχημάτων και μεγεθών. Κυρίως, όμως, καταλάβαμε πώς η ομπρέλα, περισσότερο ίσως από…