Όταν η λάμπα καεί και ο φάρος δε σου δείχνει το δρόμο

να νιώθεις ασφαλής για τα βήματα σου.

Γιατί όπου και αν κοιτάξεις δε θα μπορείς να δείς.

Το μάτι σου θα συνηθίσει στο σκοτάδι και από ένστικτο θα κάνεις το επόμενο βήμα

το βήμα κλειδί.

Γιατί σε αυτή την ‘πίστα’ όλα είναι πιθανά.

Σε όλη αυτή την ουτοπία που υπακούει τους νόμους της φύσης

το πιο απρόβλεπτο πράγμα είμαστε εμείς.

Μιας φύσης με λιγοστό οξυγόνο μα όσο είμαστε στη ζωή είμαστε ΕΝΤΟΣ ΧΡΟΝΟΥ!

 

Ο φάρος θα σου δείξει τη διέξοδο,

ο χρόνος θα σου επιτρέψει 

ό,τι ο εαυτός σου είναι ικανός να σου απογορεύσει.

Advertisement