«Χαρά μου», Πόσο σ’ έψαξα, πόσο σε θέλω,
μα φαίνεται, μονάχα εγώ.
Αν για μένα δεν σε θέλουν,
αν δίπλα μου, δεν αντέχουν να σε βλέπουν,
πως στα μάτια, χαρά μου,
μπορώ να σε κοιτώ;
 
Κάνε πέρα τώρα.
 
Αρνούμαι να σε θέλω,
αφού κανείς, πλάι μου δεν στάθηκε για να σε μοιραστώ. 

Μοναξιά και πόνο ντύθηκες  χαρά μου,  ψάχνω πάλι να σε βρω.

Έλα θλίψη, Δες με! Μπορώ.
Πόρτα κι αγκαλιά μαζί ανοίγω
Να σε καλοδεχτώ.
fafac
Advertisement