Ξεθώριασες

  Ενώ σημαία σ΄είχα ν΄ ανεμίζεις κάτω από το φως το δυνατό του ήλιου

Έσβησες

  Λες και δεν άντεξες τη δύναμη του ανέμου σαν χτύπησε το πρώτο φύλλο

Πάγωσες

  Κι ας σ΄ είχα αγκαλιά να σε ζεσταίνω όπως η μάνα το μωρό που από τα χνώτα ζωντανεύει 

Χάθηκες

  Μα δεν λιγόστεψα το φως που άφηνα αναμμένο 

Δραπέτευσες 

  Κι έμειναν πρώτη φορά τα χείλη μου γυμνά

Δεν ντράπηκες χαμόγελο την ξενιτιά;

Advertisement