Αλήθεια , βρωμάει
δε το θυμάμαι έτσι.
Στο ποτισμένο από ναρκωτικά χώμα, το πόδι μου δε τολμάω να πατίσω.
Το θυμάμαι αλλιώς..
Αγκαλιά υφαίναμε όμορφες στιγμές που τώρα τις ξορκίζω.
Ο αποπνικτικός αέρας μολύνει τα πνευμόνια μου .
Τώρα στον αργαλειό κόμπους μονάχα υφαίνει, πλέκει με ασχήμια την κάθε παλιά του ομορφιά.
Σχολιάστε