Μόλις πάμε στην παιδική χαρά τρέχουμε στο αγαπημένο μας παιχνίδι.
Μια εδώ, μια εκεί
μια πάνω, μια κάτω
το σημείο ισορροπίας το περνάμε μόνο για να φτάσουμε στην κορυφή ή στον πάτο.
Να αγκομαχάμε για τα άκρα,
εκεί που όλα είναι τόσο ξεκάθαρα!

Χοροπηδάμε πάλι στη ξύλινη γερή τραμπάλα, που ακόμη αντέχει το ασήκωτο βάρος μας.

Advertisement