Οι διαβαθμίσεις του όμορφου πέρασαν από εδώ

και στην πιο έντονη, εκτυφλωτική απόχρωση, στάση κάναμε.

Σκοτώνοντας ανέραστες συγκυρίες, γεννήσαμε ένα βράδυ – φυλαχτό.

Στο μυαλό να μείνεις, σαν ηλιαχτίδα φωτός που μαστιγώνει τα μάτια μας.

που τόσο κόπο κάνουν για ν’ ανοίξουν.

Βράδυ στάσου!

Μην αποζητάς πάλι το πρωινό, δεν είδα ακόμη το σκοτάδι

βιαστικά θέλησες να πάρεις την σκυτάλη, να παγώσεις την καυτή μας αγκαλιά

μα σαν αποχωριστούμε, η ηδύτητα θ’ αναπληρώσει ό,τι σε λίγο θα αρχίσει να μας λείπει.

Advertisement