Σκουριά
Επάνω σε αντίκα,
στις κλειδώσεις μας,
στο πετσί μας.
Την Αφήνουμε να μας προσβάλει
Για να ‘μαι πιο ακριβής την προκαλούμε.

Μείναμε Προσκολλημένοι σε λάθος χρόνο
-στον Αόριστο-
Έχουμε την πεποίθηση
-στον Ενεστώτα-
πως θα ξαναγυρίσουμε στο λάθος χρόνο…
και Ιχνηλατούμε, μήπως και βρούμε τα βήματα που μας έφεραν εδώ.

Το γδαρμένο σίδερο
Το δύσκαμπτο σώμα
Δεν θα έπρεπε να επιτρέπουν τίποτα απ’ όλα αυτά.
Σε μια φθορά που αργά ή γρήγορα ακρωτηριάζει ότι έχει πληγιάσει.

Advertisement