91 εκατοστά εκτός εαυτού
Μακριά από μένα
Μακριά από σένα
και τα μάτια κοιτάνε πια χαμηλωμένα.
Με τα χέρια στις τσέπες
Θέληση για τροφοδότηση δεν υπάρχει πια
91 εκατοστά μακριά από κει που με ξέρω
Μετεωρίζω, παραμερίζω
στη ζωή γνέφω κι αυτή προσπερνά.
Κεραυνός μεγατόνων από ψηλά με χτυπά
Ήχος μηδέν, μόνο βουητό από το βάθος της θάλασσας μου κλείνει τ’ αυτιά.
91 εκατοστά ζωγραφιά με κιμωλία
91 εκατοστά μια αλλόκοτη συνομωσία.
Να γυρίσω ξανά εκεί που βρισκόμουν
Ακούς;
Να γυρίσω ξανά σ’ αυτό που εσύ λες κύριους δρόμους
Ακούς;
91 εκατοστά μοναξιάς
91 εκατοστά τρελής ελευθερίας
Ζωγραφίζω τις φλέβες στο χάρτη
Φτιάχνω με το αίμα μου ποτάμι
Κάνω κουπί, μην ρωτάς γιατί.
Χτύπα με! Τα πόδια μουδιάζουν, δεν νιώθω πως τρέμουν
Αλήθεια ίσως είναι, ξεφεύγω
91 εκατοστά ζωής κυνηγώ
91 εκατοστά σ’ ένα δρόμο παρανοϊκό
Χτυπάει η καρδιά κι ο ήχος βαθαίνει
Είμαι εδώ στη ζώνη του αλλού
Μιλάς για ζωή
Μιλώ στην καταστροφή
91 εκατοστά μετρημένης πληγής
91 εκατοστά σφαγιασμένης πνοής
Επιστρέφω ξανά με αόρατες σκέψεις
Επιστρέφεις ξανά με μασημένες λέξεις
Βουλιάζω αργά, μην με τραβήξεις
91 εκατοστά μακριά από το εκατό
91 εκατοστά κι είμαι μόνος στον τυφώνα αυτό
Ξαφνικά, ισοπεδωτικά
Έκανα βουτιά στα βαθιά
Αγκάλιασα το μαύρο που μου χάρισαν
Κι είπα ΝΑΙ θα ζήσω μ’αυτό
91 εκατοστά μακριά από σένα
91 εκατοστά πια, μακριά από μένα
Έχασα το νόημα στον κύκλο που λέγεται τρέλα.

Advertisement