Ανάσα δραπέτη,
Θυμίζεις επαίτη.

Ζητιάνα, για μια στιγμής ανάσα θα γίνω.
Στρέφω τα μάτια ψηλά, πιο ψηλά κι από κει που το τόξο μου ρίχνω.

Μετράω τη ζωή σε στιγμές που δεν έχουνε φως.
Δέκτης είμαι ή Πομπός;
Τι ζητώ;
Μια τζούρα ανάσας, αυτός είναι ο σκοπός.
Χαλάλι! να ακούσω να λες, σήμερα δικαιούσαι μορφή στην ανάσα σου αυτή.
Τον αέρα μου θέλω να συρίζει στο ρουθούνι μου μέσα,
Να φουσκώνει το σώμα ζωή, να του δίνει παλμό στη στιγμή.

Advertisement