Ένας ακαριαίος αναλυτής της στιγμής μέσα στο κλουβί του τίποτα,

με το τέρας να μεγαλώνει μέσα μου,

να το βλέπω μόνο εγώ,

ν’ αλλάζει διαρκώς,

να ακούω τι θέλει,

να το προσέχω!

Υποκύπταμε σε πειρασμούς

Και ένας ένας τοποθετούσαν τα κάγκελα

Και σιγά σιγά μας περιέφραξαν.

Δραπετεύουμε από το παρελθόν

Ανιχνεύοντας τα βήματα που μας έκλεισαν εδώ

Τώρα πια εξοργίστηκες και δε σε ελέγχω

Δεν ελέγχω τίποτα για την ακρίβεια

Μου επιβάλεις ό,τι, μαζί απολαμβάναμε

ό,τι δε μπορούσα να αντιμετωπίσω

Δεν μου αφήνεις περιθώριο ν’ αντιδράσω

Έχει έρθει η ώρα να φύγουμε στ’ αλήθεια

Advertisement